Led lights, electronics, motion detector, spherical mirror, tom stand, chair. 0,6 x 1,5 x 1,5 m. variable
Dreamachine revisited…
Waarom schilderden mensen in grotten 30.000 jaar geleden al abstracte patronen tussen figuratieve afbeeldingen? Eén verklaring is dat het menselijk brein in bepaalde omstandigheden zelf patronen aan gaat maken, bijvoorbeeld bij totale stilte en duisternis. Er verschijnen dan stippen, spiralen en zigzag lijnen, precies de vormen die ook door onze prehistorische voorgangers op rotswanden geschilderd zijn. Opvallend genoeg treden dezelfde effecten ook op bij een overdaad aan visuele prikkels. Dit gegeven wordt gebruikt in de ‘dreamachine’. Dat is een stroboscoop die door kunstenaar Brion Gysin en schrijver William Burroughs in de jaren 60 werd ontwikkeld om met gesloten ogen nieuwe beelden op te wekken. Een caleidoscopische wereld aan de binnenkant van je oog. De ervaring werd door onder anderen David Bowie en Iggy Pop omschreven als een trip zonder verdovende middelen.
Michiel van Bakel gaat een 21e eeuwse versie van de dreamachine maken met behulp van LEDlampen en elektronica. Een halve bol met stroboscopische flikkeringen die het oog overdonderen.
Tijdens zijn verblijf in DOK Delft (juni 2012) zal van Bakel een workshop geven waarin hij zijn werk toelicht. Deelnemers worden uitgenodigd om het licht-kunstwerk te beleven. De visuele ervaring die een deelnemer opdoet kan hij vervolgens met een lichtpen op video vastleggen tijdens de workshop.
(Niet geschikt voor mensen met aanleg voor epilepsie)
Made possible thanks to generous support of DOK Delft
