Dutch see below.
Sanatorium Zonnestraal: Re-Sculpted in Time
Interactive video by Michiel van Bakel 2019 –
Sanatorium Zonnestraal (1928): Famous symbol of enlightened rational thinking par excellence: transparency, light, air and space. “One of modern architecture’s most important buildings” (Wikipedia).
The contrast with the sick person in need of healing could hardly be greater.
Van Bakel has scanned the sanatorium building and converted it to ‘point clouds’ against a dark background, which turn into spatial models where you seem to move in between – or rather: seem to fly through – as in a dream.
He combines these ghostly, whimsical images with the fragmented dream images of buildings, landscapes and a sporadic human figure derived from the masterful films of Andrei Tarkovsky: Stalker, Solaris, Nostalghia, The Mirror. Photogenic images with an almost magical inexplicability that may have been torn away from a hallucination.
A lucid dream is a dream in which the dreamer is aware of the fact that he is dreaming, and in which you can manage the course somewhat yourself.
That is exactly what the viewer can do in this interactive video; influence the flight movement through this illusory dream world in a basic way. By changing the distance to the screen while walking, the viewer determines the speed of the film: Frame by frame, half speed, real time. At large distance you see the sanatorium, and nearing the screen you dive into the Tarkovski dreamworld. There is also a random element determined by a shuffle algorithm (Fisher-Yates, not the I Ching), whereby new sequences of Sanatorium and Tarkovski’s cinematic images are generated each time anew.
Beyond a certain screen size, this becomes an immersive experience, playful and dreamlike. Deliberately no headset for instant immersion. The soundscape is based on edited music from Tarkovsky films and the first minimalist composition ‘In C’ by Terry Riley.
Technique: Mac Mini, BlackMagic e-gpu, Phidget sonar (max 4m.) Software Max/MSP/Jitter
Video: 4K AppleProres (total duration video pointclouds ± 0,5 hour)
Nederlands:
Sanatorium Zonnestraal: Re-Sculpted in Time
Interactieve video 2019
Sanatorium Zonnestraal (1928): Beroemd symbool van het verlichte rationele denken bij uitstek: transparantie, licht, lucht en ruimte. ‘One of modern architecture’s most important buildings’ (Wikipedia).
Het contrast met de zieke hulpbehoevende mens die genezing zocht kan bijna niet groter.
Van Bakel heeft het sanatoriumcomplex gescand en omgezet in ijle puntenwolken waar je tussendoor beweegt -of beter gezegd: doorheen lijkt te vliegen- als in een droom.
Deze grillige beelden combineert hij met de duistere droombeelden van gebouwen, landschappen en een sporadische mensfiguur ontleend aan de meesterlijke films van Andrei Tarkovski; Stalker, Solaris, Nostalghia, The Mirror. Fotogenieke beelden met een bijna magische onverklaarbaarheid die zo uit een hallucinatie weggerukt kunnen zijn.
Een lucide droom is een droom waarin de dromer zich bewust is van het feit dat hij droomt, en waarin je het verloop enigszins zelf kan sturen.
Dat is precies wat de toeschouwer in deze interactieve video met het getoonde bewegende beeld ook kan doen; de vliegbeweging door deze droomwereld op ‘n basale manier beïnvloeden. Door al lopende de afstand tot het scherm te veranderen, bepaalt de kijker de snelheid van de film. Op grotere afstand bevindt de toeschouwer zich in het sanatorium, dichter naar het scherm duik je meer de Tarkovski droomwereld in. Tevens is er een toevalselement dat bepaald wordt door een shuffle algoritme (Fisher-Yates, niet de I Ching) waardoor telkens nieuwe opeenvolgingen van beelden gegenereerd worden.
Bij een zekere schermgrootte wordt dit een immersieve ervaring, speels en droomachtig. Bewust is afgezien van een headset: voor een directe ervaring. De soundscape is gebaseerd op bewerkte muziek uit Tarkovski films en de eerste minimalistische compositie ‘in C’ van Terry Riley.
Techniek: Mac Mini, Phidget sonar (max 4m.) Software Max/MSP/Jitter
Video: 4K AppleProres (totale duur video puntenwolken ± 0,5 uur)
Special thanks:
-Jan Misker, V2_ Institute for the Unstable Media Rotterdam for general advice.
-Brecht Debackere Brussels, Max/Msp/Jitter programming.
-Eye Film Institute, Claartje Opdam, Anna Abrahams, Jaap Guldemond
-Martine Herman
Made possible by a grant from the Mondriaan Fund
